H Ιστορία της Φόρμουλα 1, Mέρος Θ'
Η Τόλεμαν «TG-184» του Άιρτον Σένα στο δρόμο για την έκτη θέση στη Ν. Αφρική. Eίναι, μόλις, η δεύτερη προσπάθεια για τον υπέροχο Βραζιλιάνο, που κέρδισε τις εντυπώσεις από το πρώτο του αγωνιστικό χιλιόμετρο.
TAG-Porsche V6 Turbo.
Οι «97Τ» έδωσαν νίκες στη Λότους, παρά τα προβλήματα κατανάλωσης των γαλλικών κινητήρων. Ο Σένα είναι ένας οδηγός προορισμένος για την κορυφή. Ο εξαιρετικός ντε Άντζελις ήταν αδύνατο να μην επισκιασθεί δίπλα του και συχνά αναγκαζόταν να τον ακολουθεί.
Η Φεράρι «156/85» ήταν ιδιαίτερα δυνατή στους πρώτους αγώνες της περιόδου και οι οδηγοί της έδειξαν ικανοί για πολλά πράγματα. Όμως, όπως αρκετές φορές έως τότε είχε συμβεί, συνέχεια δεν υπήρξε και οι Ιταλοί έμειναν και πάλι δίχως τίτλο.
Για τον Προστ, εδώ και χρόνια, η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν μονόδρομος. Έφθασε στο σκοπό του το ’85, αρχίζοντας την περίοδο με νίκη στη Βραζιλία. Η ΜακΛάρεν «ΜΡ4/2», με τις 22 επιτυχίες σε γκραν πρι, είναι ο καλύτερος σύμμαχος της σκληρής του προσπάθειας.
Ο θάνατος του Βιλνέβ στο Ζόλντερ, το ?82, καταγράφεται σήμερα ως ένα από τα πιο δραματικά
γεγονότα των γκραν πρι. Μετά την ατυχία και του άλλου μεγάλου, εκείνων των ημερών,
Ντιντιέ Πιρονί, ο μαχητικός Ρόσμπεργκ βρήκε τον τρόπο να επικρατήσει. Παρά το γεγονός ότι
ο πρωταθλητής αναδείχθηκε με τον κινητήρα Κόσγουερθ, την εξουσία στις πίστες κρατούσαν
πια οι τούρμπο. Το ερώτημα για τους αγώνες του ?83 ήταν περισσότερο απλό: μοτέρ BMW ή
Ρενό; Η απάντηση δόθηκε την τελευταία στιγμή υπέρ των Γερμανών, όταν ο Πικέ άρπαξε τον
τίτλο από τον Προστ. Τα αυτοκινητοδρόμια, όμως, ήδη άκουγαν τον κινητήρα της Πόρσε να
βρυχάται στο σώμα των ΜακΛάρεν.
Tο 1984, ο Αλμπορέτο μεταπήδησε στη Σκουντερία και έχει στη διάθεσή του τον V6-120o
κινητήρα της Φεράρι. Ο Ταμπέ φεύγει για τη Ρενό και οδηγεί τη «RE-50» μαζί με τον Βάρβικ.
O Γουάτσον «ανταμείβεται» από τη MακΛάρεν για την υπομονή του στα «πέτρινα» χρόνια της με
μια ευγενική απόλυση... Kαι τη θέση του παίρνει ο Αλέν Προστ, που οι δυσαρεστημένοι στη
Ρενό άφησαν να φύγει.
Ο V6-80o κινητήρας της Πόρσε απέδιδε 670 ίππους και ίσως έδινε στις ΜακΛάρεν την υπεροχή.
Ο Γάλλος μαζί με τον Λάουντα είναι ένα μεγάλο δίδυμο και η ομάδα φιλοδοξεί για την
κατάκτηση του τίτλου. Τον Χαρτ των 600 ίππων θα χειριζόταν στις Τόλεμαν ένας 24χρονος με
τα χρώματα της Βραζιλίας στο κράνος του. Ο ?ιρτον Σένα αρχίζει τη σταδιοδρομία του στα
γκραν πρι και η παρουσία του θα κυριαρχούσε στα επόμενα δέκα χρόνια.
Εντυπωσιακός ο Γουόρικ οδηγεί τον αγώνα στη Βραζιλία, αλλά δέκα γύρους πριν από το τέλος
σπάει η ανάρτηση του Ρενό και εγκαταλείπει. Η ευκαιρία της Πόρσε να γιορτάσει την πρώτη
επιτυχία κινητήρα της από το Γαλλικό του ?62 δόθηκε στη «ΜΡ4/2» του Προστ, ο οποίος
κράτησε στη συνέχεια τη νίκη. Ο Γάλλος ξεκινάει στο Κιαλάμι από την τελευταία θέση με το
εφεδρικό μονοθέσιο και προσπερνώντας τους πάντες τερματίζει δεύτερος. Μπροστά του, ο
Αυστριακός έπαιρνε την καρό σημαία, έχοντας δει την Μπράμπαμ του Πικέ να παραιτείται από
βλάβη στον υπερτροφοδότη. Το πρωτάθλημα είναι ακόμη στην αρχή, αλλά η υπεροχή των
ΜακΛάρεν είναι εμφανής και οι ανταγωνιστές δείχνουν σαστισμένοι. Πιο κάτω, στην έκτη
θέση, ο Σένα κερδίζει τον πρώτο του βαθμό στην κατηγορία.
Οι γερμανικοί κινητήρες δεν είναι άτρωτοι, όπως φάνηκε στο Ζόλντερ, όπου τα ΜακΛάρεν,
ταλαιπωρημένα από βλάβες, δεν μπόρεσαν να διακριθούν. Kαι ο Αλμπορέτο έγινε έτσι ο πρώτος
Ιταλός, ύστερα από 18 χρόνια, που θριάμβευσε οδηγώντας Φεράρι. Ο Μικέλε ηγήθηκε σε όλη τη
διάρκεια του αγώνα φορώντας στο μονοθέσιό του μια βελτιωμένη σύνθεση ελαστικών της
Γκουντγίαρ. Οι φίλοι της Σκουντερία απογοητεύθηκαν στο Σαν Μαρίνο, όταν τα αυτοκίνητα σε
καμιά στιγμή δεν έπεισαν πως μπορούν να νικήσουν. Αντίθετα, οι ΜακΛάρεν επιστρέφουν στην
κορυφή και ο Προστ ξεφεύγει στη βαθμολογία του πρωταθλήματος.
Ο Ταμπέ είναι πρωτοπόρος στον αγώνα της Ντιζόν, στη μεγαλύτερη διάρκειά του, ώσπου ο
Λάουντα με το δικό του μοναδικό τρόπο υποτάσσει το Ρενό και τον περιορίζει στη δεύτερη
θέση. Ο Νίκι νιώθει τους καθρέφτες του να γεμίζουν από την Τόλεμαν του Σένα στο Μονακό
και σε λίγο βλέπει το Βραζιλιάνο να προσπερνά. Η βροχή που είχε ξεσπάσει νωρίτερα τον
αναγκάζει να εγκαταλείψει και την ίδια τύχη είχε, λίγο αργότερα, και ο Μάνσελ. Ο άσσος
της Λότους είναι επικεφαλής για πρώτη φορά στην καριέρα του, όμως ένα λάθος στην «Casino»
ματαιώνει το ραντεβού του με τη νίκη. Ο Προστ είναι τώρα κυρίαρχος στο πριγκιπάτο, αλλά ο
ταχύτατος ?ιρτον μειώνει συνεχώς την απόσταση χωρίς να τον τρομάζουν τα νερά της στενής
πίστας. Οι οργανωτές, φοβούμενοι την επικείμενη ήττα του Γάλλου, αποφασίζουν να διακόψουν
τη μάχη, ώστε ο Αλέν να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Τα κέρδη των έξι πρώτων δεν
είναι σημαντικά, καθώς λόγω της μικρής διάρκειας του γκραν πρι δόθηκαν οι μισοί βαθμοί.
Καλύτερα κράματα μετάλλων χρησιμοποίησαν οι μηχανικοί της BMW για τον κινητήρα τους.
Aποτέλεσμα είναι ο Πικέ να κερδίσει άνετα στον Καναδά, όπου οι ΜακΛάρεν τον ακολουθούσαν,
με τον Προστ να αντιμετωπίζει προβλήματα στα φρένα για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα. Ο
Βραζιλιάνος της Μπράμπαμ νικάει με την ίδια ευκολία και στο Ντιτρόιτ, διατηρώντας έτσι
τις ελπίδες του για την κατάκτηση ενός τρίτου τίτλου. Στον πολύ σκληρό εκείνο αγώνα,
μόλις, έξι μονοθέσια είδαν τη σημαία του τερματισμού. Ακόμη μια φορά, ο Μάνσελ με τη
Λότους-Ρενό εντυπωσίασε τους θεατές, ενώ τα ονόματα τριών ελπιδοφόρων άσσων ακούγονται
ξανά: Σένα, Μπέλοφ, Μπραντλ.
Οι δρόμοι του Ντάλας φιλοξενούν για πρώτη φορά γκραν πρι. Τα παράπονα των οδηγών για το
κακό οδόστρωμα και οι ένδεκα έξοδοι στα τσιμεντένια στηθαία δεν επέτρεψαν να ξαναγίνει ο
αγώνας. Ο Ρόσμπεργκ επικρατεί ύστερα από μάχη με τις Λότους και τις ΜακΛάρεν, παρά το
ξεπερασμένο σασί της Γουίλιαμς «FW-09». Η ομάδα δεν έχει ακόμη υιοθετήσει τα
ανθρακονήματα και αυτό κάνει δύσκολη τη ζωή του Φινλανδού στις πίστες. Μαζί του φθάνει,
στο πρώτο του στεφάνι, ο εξακύλινδρος τούρμπο κινητήρας της Χόντα και οι Ιάπωνες βλέπουν
το όνομα τους στους νικητές ύστερα απο 17 χρόνια. Τα προβλήματα αξιοπιστίας της BMW
επιστρέφουν στο Μπραντς-Χατς, όπου τον Ρόσμπεργκ απασχολεί και πάλι η έντονη υποστροφή
του αυτοκινήτου του. Η εγκατάλειψη του Προστ από βλάβη στο κιβώτιο ταχυτήτων ανοίγει στον
Λάουντα το δρόμο για τη νίκη και σίγουρος πλέον θεωρείται για τη ΜακΛάρεν ο τίτλος των
κατασκευαστών. Ο ?ιρτον Σένα για δεύτερη φορά ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών.
Η τύχη επεφύλασσε στο Χόκενχαϊμ ακόμη μία εγκατάλειψη για τον Πικέ. Aυτή τη φορά από
βλάβη του κιβωτίου ταχυτήτων. Μετά τη φυγή από τον αγώνα της πολύ γρήγορης, τον τελευταίο
καιρό, Λότους του ντε ?ντζελις, δεν υπάρχει κανείς να αντισταθεί στις ΜακΛάρεν, που
παίρνουν τις δύο πρώτες θέσεις με τον Λάουντα να έπεται του Προστ. Ο Αυστριακός απαντάει,
με περιπετειώδη τρόπο, στον αγώνα της πατρίδας του, από τον οποίο φεύγει νικητής για
πρώτη φορά. Ο Προστ γλιστράει από τα λάδια που αφήνει στο δρόμο μια Λότους και αποσύρεται
απογοητευμένος. O Πικέ, με τα λάστιχά του σε κακή κατάσταση, προτιμάει να διασωθεί
δεύτερος. O Λάουντα, με μόνο δύο ταχύτητες στο κιβώτιο, συνεχίζει την προσπάθειά του από
την κορυφή και χάρη στην ψυχραιμία του κατορθώνει να διατηρήσει τα κεκτημένα.
Τα μαλακά ελαστικά του, που ζεστάθηκαν γρήγορα, απαγόρευσαν στον Νίκι να πλησιάσει
περισσότερο τον Προστ στο Ζάντβουρτ. Έτσι, ο παλιός πρωταθλητής της Φεράρι αρκέστηκε
στους έξι βαθμούς και παραμένει οριακά πρώτος στη βαθμολογία. Οι επιτυχίες των ΜακΛάρεν
«ΜΡ 4/2» δημιουργούν νέα δεδομένα, καθώς ποτέ πριν ένα αυτοκίνητο δεν επικράτησε τόσο
ολοκληρωτικά. Οι άσσοι της ομάδας έχουν από καιρό κάνει τη μάχη για τον τίτλο δική τους
υπόθεση και όλα δείχνουν πως αυτός θα κριθεί στις λεπτομέρειες...
Ο Προστ χάνει πολλές από τις ελπίδες του στη Μόντσα, όταν ο κινητήρας αρνείται να τον
υπακούσει στον 4ο, μόλις, γύρο. Ο Γάλλος δε φανταζόταν πως ο Λάουντα θα κερδίσει, αφού ο
Ταμπέ έχει αναλάβει την πρωτοβουλία χωρίς να απειλείται. Όμως, λίγο πριν από τη λήξη, το
γκάζι της Ρενό σπάει και ο Αυστριακός -ωφελημένος από τα προβλήματα των Μπράμπαμ-
επιταχύνει το «βήμα» του για τον τίτλο.
Το Νίρμπουργκρινγκ ξαναγυρίζει στην Φ1 για πρώτη φορά από το άτυχο ?76, έστω και με
διαδρομή τόσο περιορισμένη ώστε να μη θυμίζει σε τίποτε την παλιά. Ίσως οι μνήμες του
δυσάρεστου παρελθόντος να κράτησαν τον Λάουντα στην όγδοη σειρά της εκκίνησης,
περιορίζοντάς τον στην τέταρτη θέση της κατάταξης. Χωρίς ερωτηματικά και αυταπάτες, ο
Προστ κέρδισε και πλησίασε τον Αυστριακό στους 3,5 βαθμούς. Ο επίλογος του αγωνιώδους
πρωταθλήματος γράφεται στο Εστορίλ και ο Γάλλος προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να
νικήσει. Από τον 4ο γύρο βρίσκεται στην κορυφή και παραμένει εκεί ώς το τέλος. Για
περισσότερους από 50 γύρους είναι ο πρωταθλητής, αφού ο Λάουντα βλέπει να του κρατάει την
πολυπόθητη δεύτερη θέση ο Μάνσελ. Ο τίτλος όμως αλλάζει κάτοχο, όταν η Λότους αποσύρεται
με πρόβλημα στα φρένα. Ο Προστ κερδίζει για έβδομη φορά σε μια περίοδο, ισοφαρίζοντας την
επίδοση του Κλαρκ, αλλά χάνει το τρόπαιο με διαφορά μισού βαθμού.
Επτά χρόνια πέρασαν από τότε που ο Λάουντα κατέκτησε για τελευταία φορά τον τίτλο. Όμως,
με το κατάλληλο αυτοκίνητο και το σθένος του πρωταθλητή, φθάνει στην εκπλήρωση των υψηλών
του στόχων. Ο Προστ, από την πλευρά του, προσπάθησε πάρα πολύ και ηττήθηκε ακριβώς στο
νήμα... Kαι ο Tύπος -με ελαφρότητα- τον χαρακτήρισε «νέο Στίρλινγκ Μος». Ο Γάλλος
κατάπινε σαν δράκος τις νίκες τη μια μετά την άλλη, αλλά ο Νίκι, ως η πονηρή αλεπού των
αυτοκινητοδρομίων, καταφέρνει να φθάσει στο σκοπό του με όπλο τα διδάγματα του
αγωνιστικού παρελθόντος. Η ΜακΛάρεν «ΜΡ4/2», με το θαυμάσιο πλαίσιο και τον ισχυρότατο
κινητήρα, είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα μονοθέσια που εμφανίστηκαν στα γκραν πρι. Η
πρωτοκαθεδρία της αναμένεται να συνεχισθεί, ενώ στην Μπράμπαμ δεν μπορούν να πουν το ίδιο
για τη «ΒΤ53». Η δύναμη του τετρακύλινδρου BMW είναι αρκετή για να πάρει το αυτοκίνητο
εννέα νίκες στη γραμμή εκκίνησης, η αξιοπιστία του στον αγώνα είναι όμως τραγική, με
αποτέλεσμα να απογοητεύσει τον Πικέ. Το τέλος της περιόδου βρίσκει τη Μισλέν να αποχωρεί
από τις πίστες, αφήνοντας μόνη την Γκουντγίαρ.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ:
1.
Οι Λάουντα και Προστ τον καιρό που γιόρταζαν μαζί τις νίκες των ΜακΛάρεν. Λίγους μήνες
αργότερα, ο Αυστριακός θα χαμογελούσε τελευταίος.
2.
TAG-Porsche V6 Turbo.
3.
Η Τόλεμαν «TG-184» του ?ιρτον Σένα στο δρόμο για την έκτη θέση στη Ν. Αφρική. Eίναι,
μόλις, η δεύτερη προσπάθεια για τον υπέροχο Βραζιλιάνο, που κέρδισε τις εντυπώσεις από το
πρώτο του αγωνιστικό χιλιόμετρο.
Με βελτιώσεις στο κιβώτιο ταχυτήτων και νέα πίσω ανάρτηση παρουσιάζεται, το 1985, η
ΜακΛάρεν «ΜΡ4-2Β». Στη Φεράρι, η «156/85», σχεδιασμένη από τον Ποστλεθγουέιτ, είναι η
ελπίδα για την κορυφή. Ο Αλμπορέτο παραμένει στη θέση του, αλλά ο Αρνού αντικαθίσταται
από τον Γιόχανσον μετά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο Γουίλιαμς ενδίδει στα
ανθρακονήματα και την «FW-10», την οποία εκτός του Ρόσμπεργκ οδηγεί και ο Μάνσελ, που
μετακινήθηκε από την Λότους. Την «97Τ» των Βρετανών, που επιμελήθηκε ο Ντικαρούζ, οδηγεί
μαζί με τον ντε ?ντζελις ο νέος αστέρας από τη Βραζιλία, ?ιρτον Σένα. Στη Ρενό, με το
«RE-60» συνεχίζονται οι προσπάθειες και στην Έροους-BMW έρχεται ο 26χρονος Αυστριακός
Γκέραρντ Μπέργκερ. Ένας V6 κινητήρας του Κάρλο Κίτι, με την ονομασία «Motori Moderni»,
ενισχύει την πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα της Μινάρντι. Με δικό της τετρακύλινδρο τούρμπο
τολμάει να αγωνισθεί η Ζάκσπιντ και ο ?λαν Τζόουνς πείθεται από τον Χάας να οδηγήσει τις
Λόλα με τον κινητήρα Χαρτ. Η μέγιστη κατανάλωση ανά αγώνα ορίζεται στα 220 λίτρα και η
μείωση της πίεσης υπερπλήρωσης των κινητήρων είναι αναπόφευκτη για πολλούς μηχανικούς. Το
βάρος των μονοθεσίων μένει στα 540 κιλά, τιμή που είχε διαμορφωθεί το 1983.
Η Γουίλιαμς του Ρόσμπεργκ προηγείται στους πρώτους γύρους του αγώνα της Βραζιλίας, ώσπου
ο υπερσυμπιεστής της Χόντα σπάει και αφήνει το Φινλανδό εκτός νυμφώνος. Στη συνέχεια, ο
επικεφαλής Αλμπορέτο χάνει μια ταχύτητα από το κιβώτιο της Φεράρι και ο επερχόμενος Προστ
καταλαμβάνει την κορυφή για να μείνει εκεί ώς τη λήξη. Στο Εστορίλ, ο Αλέν ατύχησε. Λόγω
της δυνατής βροχής χάνει τον έλεγχο της ΜακΛάρεν, η οποία κατέληξε μετά την υδρολίσθησή
της πάνω σε ένα στηθαίο. Η νεροποντή δεν πτόησε καθόλου το νέο οδηγό της Λότους, που
έμεινε στην πρώτη θέση σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, αφήνοντας το δεύτερο Αλμπορέτο
ένα ολόκληρο λεπτό πίσω του. Γενική διαπίστωση από όλους, μετά την εντυπωσιακή νίκη,
είναι πως «στα γκραν πρι αρχίζει η εποχή Σένα».
Στην Ίμολα, σχεδόν όλοι οι οδηγοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα καύσιμα και στους
τελευταίους γύρους οι πρωτοπόροι Σένα, Γιόχανσον και Αλμπορέτο βλέπουν τους κόπους τους
να πηγαίνουν χαμένοι. Ο Προστ, που σ? αυτόν τον αγώνα δίνει την πρώτη του μεγάλη μάχη με
τον ?ιρτον, χάνει τους βαθμούς της νίκης όταν το μονοθέσιό του ζυγίστηκε και βρέθηκε
ελαφρύτερο του επιτρεπτού. Η Λότους του ντε ?ντζελις είναι, μετά την εξέλιξη αυτή, το
αυτοκίνητο που θεωρείται πως πέρασε πρώτο τη γραμμή του τερματισμού. Ο Γάλλος της
ΜακΛάρεν οδηγεί προσεκτικά στο Μονακό, αποφεύγει τις παγίδες της κατανάλωσης και τη βροχή
που πέφτει, στο τέλος, με αποτέλεσμα να προσθέσει στο ενεργητικό του ακόμη ένα δάφνινο
στεφάνι. Ο Έλιο ντε ?ντζελις κατακτάει την τρίτη θέση και μένει επικεφαλής της
βαθμολογίας των οδηγών.
Οι Λότους κερδίζουν τις δοκιμές στον Καναδά, αλλά δεν μπορούν να νικήσουν και στον αγώνα.
Οι Φεράρι των Αλμπορέτο, Γιόχανσον περνούν μπροστά μετά το 15ο γύρο και τίποτε δεν
ταράζει την πορεία τους ώς τη λήξη. Ο Ιταλός οδηγός της «156/85» είναι τώρα εκείνος που
προπορεύεται στο πρωτάθλημα. Τα φρένα από ανθρακονήματα προβληματίζουν όσους τα
χρησιμοποίησαν στο Ντιτρόιτ, καθώς δεν ανταποκρίνονται στην απαιτητική διαδρομή. Ο
Ρόσμπεργκ, που διαθέτει την παλιά και αποτελεσματική λύση των ατσάλινων φρένων, είναι ο
νικητής της αναμέτρησης. Η μαλακή σύνθεση των ελαστικών Γκουντγίαρ είναι ο δεύτερος
παράγοντας για την επιτυχία. Στη Γουίλιαμς πνέει άνεμος αισιοδοξίας, αφού οι υπεύθυνοι
της ομάδας βλέπουν το νέο μονοθέσιο να ανταγωνίζεται με επιτυχία τους κορυφαίους.
Η «ΒΤ54» του Πικέ, επιβεβαιώνοντας την άνοδο των τελευταίων αγώνων, νικάει στο γρήγορο
και ζεστό Πολ Ρικάρ. Ο Βραζιλιάνος έχει και την αθέλητη βοήθεια του Ρόσμπεργκ, που
ανθίσταται στις ΜακΛάρεν με επιτυχία, επιτρέποντας στο Μπράμπαμ-BMW να απομακρυνθεί.
Εκείνη η νίκη για την ιστορική ομάδα είναι η τελευταία. Για την Πιρέλι, όμως, είναι η
πρώτη επιτυχία, από τη Μόντσα του ?57, που είχε κερδίσει το Βάνγουολ του Μος. Στην πίστα
του Σίλβερστον, ο Προστ ακολουθεί τη Λότους του Βραζιλιάνου χωρίς να βλέπει με ποιο τρόπο
μπορεί να την υποτάξει. Η τύχη του αλλάζει, όταν μια βλάβη στον ψεκασμό αύξησε την
κατανάλωση της «97Τ», με αποτέλεσμα ο Σένα να μείνει από βενζίνη λίγο προτού νικήσει.
Στους γύρους που απομένουν, ο προσεκτικός Αλέν είναι αδύνατο να στερηθεί τους εννέα
βαθμούς που τον φέρνουν πιο κοντά στον Αλμπορέτο.
Η έκπληξη του Γερμανικού Γκραν Πρι είναι η νίκη στα δοκιμαστικά της Τόλεμαν του Φάμπι,
που όμως δεν καταφέρνει λόγω προβλημάτων του συμπλέκτη να διακριθεί. Στον αγώνα, ο Προστ
κυνηγάει τη Φεράρι του Αλμπορέτο, όμως τα φρένα της ΜακΛάρεν εξασθένησαν και ο Ιταλός
«εγκαταστάθηκε» για τα καλά στην πρώτη θέση. Nωρίτερα, οι Σένα και Ρόσμπεργκ είχαν
προηγηθεί, αλλά το ημιαξόνιο της Λότους και τα φρένα της Γουίλιαμς απαγόρευσαν την
επιτυχημένη συνέχεια στην προσπάθειά τους.
Σε δική τους κλάση βρίσκονται οι ΜακΛάρεν στην Αυστρία, όπου οι Λάουντα και Προστ δίνουν
μάχη μεταξύ τους. ?τυχος ο Αυστριακός, εγκαταλείπει στον 39ο γύρο από πρόβλημα στον
τούρμπο, ενώ πίσω του ο Σένα παλεύει με τις Φεράρι. Ο νεαρός Βραζιλιάνος κατορθώνει να
τις αναγκάσει να τον ακολουθήσουν ως τον τερματισμό, υποχρεώνοντας τον Αλμπορέτο να
ισοβαθμήσει στην κατάταξη των οδηγών με το νικητή Αλέν.
Φοβερή είναι και η μονομαχία στο Ζάντβουρτ ανάμεσα στους οδηγούς της ΜακΛάρεν. Ο Λάουντα,
χωρίς προβλήματα στο μονοθέσιό του, καταφέρνει να κερδίσει το Γάλλο και να φθάσει σε
νίκες το θρύλο της προηγούμενης εικοσαετίας, Τζιμ Κλαρκ. Οι έξι βαθμοί επιτρέπουν στον
Προστ να ξεπεράσει τον Αλμπορέτο στον αγώνα για τον τίτλο και για τον μεγάλο Αυστριακό
αυτό είναι το τελευταίο νικηφόρο αποτέλεσμα.
Οι Γουίλιαμς των Ρόσμπεργκ, Μάνσελ εκπλήσσουν με την απόδοσή τους στον ανταγωνισμό στη
Μόντσα, αλλά οι κινητήρες της Χόντα δεν αντέχουν ώς το τέλος... Απογοήτευση κυριεύει τους
Ιταλούς βλέποντας τις Φεράρι να μην μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα στην πίστα. Και σαν να
μην έφθανε αυτό, ο αντίπαλος Προστ νικάει έχοντας πλέον τον πρώτο λόγο στο πρωτάθλημα.
Τα πράγματα για τη Σκουντερία δυσκολεύουν περισσότερο στο Βέλγιο, όπου τα μονοθέσια
εγκαταλείπουν νωρίς. Στο βρεγμένο Σπα λάμπει το άστρο του Σένα, ο οποίος φέρνει πρώτη τη
Λότους στον τερματισμό, για δεύτερη φορά. Ο Προστ, που δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει
και βλέπει κάποια στιγμή το Μάνσελ να τον προσπερνάει, δηλώνει: «Aν ήθελα, μπορούσα να
κερδίσω» το Βραζιλιάνο.
Ο Γάλλος εξασφαλίζει οριστικά τον τίτλο και «πετάει» από πάνω του την ιδιότητα του
μόνιμου διεκδικητή, τερματίζοντας τέταρτος στο Μπραντς-Χατς. Λίγο νωρίτερα, μεταξύ Σένα
και Ρόσμπεργκ, ξεσπάει αντιδικία στην άσφαλτο, όταν ο επικεφαλής Βραζιλιάνος κλείνει το
Φινλανδό, με συνέπεια ο τελευταίος να καθυστερήσει ένα γύρο. Με τη σειρά του, ο Κέκε
ανταποδίδει αναγκάζοντας τον ?ιρτον να φθάσει δεύτερος στη σημαία, πίσω από τη Γουίλιαμς
του Μάνσελ, που νίκησε έτσι για πρώτη φορά ένα γκραν πρι.
Η άνοδος των Γουίλιαμς συνεχίζεται στο Κιαλάμι, όπου οι Φεράρι, με χαμένη την πρόσφυση,
κατατατάσσονται στις πίσω θέσεις της εκκίνησης. Μια κηλίδα λαδιού είναι η αιτία που ο
Ρόσμπεργκ χάνει την πρωτοπορία, η οποία περνάει, ώς το τέλος, στα χέρια του Μάνσελ. Η
αυλαία της διοργάνωσης πέφτει στην Αυστραλία, όπου η Αδελαΐδα οργάνωσε, για πρώτη φορά,
αγώνα Φ1. Για τη Ρενό και την ?λφα Ρομέο, που είχαν αποφασίσει να αποσυρθούν, είναι η
τελευταία φορά που οι βολίδες τους παρατάσσονται στην εκκίνηση. Ο καλύτερος Αυστριακός
οδηγός όλων των εποχών, Νίκι Λάουντα, επιλέγει να κλείσει εκεί τη μεγαλοπρεπή
σταδιοδρομία του. Η Γουίλιαμς του Μάνσελ εγκαταλείπει τραυματισμένη στον 1ο γύρο ύστερα
από σύγκρουση με τον Σένα. Εκείνη του Ρόσμπεργκ, όμως, παρά την πίεση των Σένα και
Λάουντα, κατορθώνει να κερδίσει τον αγώνα, προσφέροντας στο Φινλανδό την τελευταία νίκη.
Στο πρόσωπο του Λάουντα οι φίλαθλοι βλέπουν έναν πρωταγωνιστή να αποχωρεί κατάφορτος από
επιτυχίες και πλήρης ημερών. Σε εκείνο του Σένα διακρίνουν το νέο βασιλιά, που
παραλαμβάνει τα σκήπτρα, για να τα υψώσει ακόμα πιο ψηλά. Ο νεαρός Βραζιλιάνος μαζί με
τον ντε ?ντζελις ανέβασαν το γόητρο της Λότους και η δουλειά του Ντικαρούζ αρχίζει να
αποδίδει καρπούς. Οι Γουίλιαμς είναι πλέον ανταγωνιστικές και όλα δείχνουν πως στο μέλλον
ο Φρανκ θα αναζητήσει και πάλι τον τίτλο. Ο Μάνσελ, επιτέλους, αναδεικνύεται κορυφαίος
και οι πρώτες νίκες του -που καθυστερούσαν καιρό- είναι γεγονός. Οι ΜακΛάρεν
δυσκολεύονται περισσότερο από την προηγούμενη περίοδο. Eξέλιξη, που ήταν αναμενόμενη.
Ωστόσο, η «ΜΡ4/2Β» παραμένει το καλύτερο μονοθέσιο στις πίστες. Μεγάλα βήματα προς τα
εμπρός κάνουν και οι μηχανικοί της Χόντα για τον κινητήρα τους. Η χρονιά είναι καταραμένη
για τους Γερμανούς... Mε διαφορά ημερών χάνουν τους δύο καλύτερους άσσους που διέθεταν. Ο
ένας ήταν ο πρωταθλητής των αγώνων αντοχής Στέφαν Μπέλοφ, που πολλοί χαρακτήριζαν ως
εφάμιλλο του Σένα. Ο άλλος, ο Μάνφρεντ Βίνκελχοκ. Και οι δύο άφησαν την τελευταία τους
πνοή στο κόκπιτ των Πόρσε «962», ο Στέφαν στο Σπα και ο Μάνφρεντ στο Μόσπορτ.